Kościół Żywy
– hasło tego roku formacyjnego mocno koresponduje z ideą III stopnia Oazy Rodzin.
Minął już tydzień od rekolekcji, a w nas jeszcze panuje cisza rekolekcyjna , jeszcze ciągle chciałoby się mówić : …Panie dobrze, że tu jesteśmy.. . Trwaliśmy w oazie w oddzieleniu od świata , chociaż ze względu na specyfikę III stopnia w świecie . Już po raz drugi od 28.06 do 14 .07 2023 r. w Uhercach Mineralnych pochylaliśmy się na tajemnicą Kościoła, odkrywając w nim swoje miejsce i zadanie .Tworzyliśmy mały Rzym poprzez jedność z OR III st w Rzymie .
Misterium Kościoła przeżywaliśmy na pięciu drogach:
1.Droga Maryi, matki Kościoła
2.Droga świątyni
3.Droga Piotra -Opoki
4.Droga eklezjoli (małej wspólnoty)
5.Droga spotkania z żywym Kościołem
Każda Droga piękna , każda w sposób sobie właściwy wprowadzająca nas w doświadczenie wspólnoty Kościoła, który jest naszą Matka .Od chwili Chrztu Świętego łaska dziecięctwa Bożego pracuje w nas . Miłość Boża rozlana w naszych sercach uzdalnia nas do życia w mocy Ducha Świętego . To sprawia w nas postawę diakonii według otrzymanych charyzmatów .
Diakonia rekolekcyjna poprzez świadectwo wiary konsekwentnej jasno wskazywała na Prawdę , że troska o Kościół jest życiem dla Jezusa, w Jezusie i przez Jezusa . Im większe zjednoczenie z Chrystusem poprzez Niepokalaną, tym większe pragnienie Diakonii w Kościele.
Diakonie tworzyli :
Ks Paweł Kata Ks. Krzysztof Dzierżak Radosław Tarnawski – jasny konkretny przekaz teologii Kościoła w oparciu o nauczanie Kościoła z przekładem na codzienność . Niezawodnym doświadczeniem było Statio przygotowane i poprowadzone przez Radosława . W wielu sercach obudziło się pragnienie wyjazdu do Rzymu oraz poznawania bogactwa kościoła żywego na przestrzeni wieków . Świadectwo kapłanów odkrywało przed uczestnikami przestrzenie do zagospodarowania poprzez świeckich .
Bąk Wiesława i Mirosław , Budzeń Joanna i Piotr – diakonia moderatorsko – gospodarcza
Kubasińscy Beata i Kuba , Ola Budzeń, Ola Gurska – diakonia wychowawcza
Chmielewscy Anna i Piotr – diakonia muzyczna
Ogromnym darem dla tych rekolekcji była cała diakonia . we wszystkich niezmordowany duch poświęcenia , służby . W każdym geście diakonii wybrzmiewała dewiza : Posiadać siebie w dawaniu siebie .
Rodziny, można powiedzieć z pełnym przekonaniem, Bóg wybrał WYJĄTKOWE . Jedenaście rodzin z całej Polski natychmiast stworzyło Wspólnotę . Rodziny różne stażem małżeńskim , stażem bycia w Ruchu, różne pod względem profesji zawodowej, ale mocno RAZEM przy Chrystusie. Zadziwiała nas postawa odpowiedzialności za posługi , odpowiedzialności za siebie nawzajem . Radujemy się tym , że kilka rodzin z Polski wraca do Uherzec po II stopniu na III stopień. To znak Naszego Domu REKOLEKCYJNEGO . Jego klimat jest również WYJĄTKOWY.
Codzienny program dnia, wprowadzając nas w tajemnicę poszczególnych Dróg Kościoła, stawał się źródłem :
- budowania relacji małżeńskiej i rodzinnej – codzienny dialog małżeński , nocna modlitwa małżonków , namiot spotkania, czas dla rodziny .
- poznawania bogactwa Kościoła ,w którym Jezus działa z mocą . Żywy Kościół w osobach dających świadectwo o posłudze w kościele według otrzymanych charyzmatów rodziło w nas zachwyt nad potęgą Boga i jednocześnie postawę introspekcji : co trzymałem , czym służę, co zakopuję bez pomnażania . z tego doświadczenia rodziła się reguła życia ze świadomością jak ważne jest autonawrócenie . Świadectwem życia ubogacili nas : Moderator diecezjalny Ks. Dominik Żelazko z parą diecezjalną Reginą i Mariuszem Cygan, Diakonia Wyzwolenia Danusia i Jurek Łatkowie , liderzy Stowarzyszenia Przedsiębiorców: Andrzej i Beata Werescy, którzy mówili jak zarządzać posiadanym majątkiem, który jest boskim biznesem . Była tez pani Ula ze Stalowej Woli ze świadectwem nawrócenia z drogi niewłaściwego zarządzania posiadanym bogactwem . Był Jan Budziaszek . Cztery dni przebywał z nami ksiądz Krzysztof z Łodzi. Jego świadectwo było dla nas programem na życie zupełnie złożone w Bogu poprzez Maryję. Na drodze odkrywania Misterium Kościoła Bóg postawił wiele zgromadzeń zakonnych . Pięknym doświadczeniem było spotkanie z Piotrem kościoła lokalnego: z Księdzem Biskupem Stanisławem Jamrozkiem w archikatedrze przemyskiej . Jego Słowo oraz radosne przeżywanie wiary jako relacji z Chrystusem dało nam światło na kościół Żywy i znaczenie w nim osób świeckich .
Dzień wspólnoty
oazy wielkiej w Rzepedzi pokazał piękno kościoła żywego, zjednoczonego przy Jezusie . Rodziny, młodzież i dzieci – wszyscy czuliśmy się zaproszeni do odpowiedzialności za Kościół Żywy. Jego żywotność tak bardzo zależy od każdego z nas , od naszej konkretnej wiary jako relacji z panem Jezusem i Niepokalaną Matką Kościoła. ” Wiara konkretna, jak dopowie Ojciec św Franciszek , to nie są jakieś wyimaginowane sprawy, ale droga wiary jest drogą konkretną. Droga wiary jest konkretna, dlatego, że Pan Bóg pozwala nam się po prostu dotykać, a Matka Boża jest rzeczywiście obecna w naszym życiu, a Jezus jest rzeczywiście obecny w życiu waszych wspólnot. Wiara jest czymś konkretnym, czymś obecnym w życiu każdego z nas. Wiara nie jest czymś abstrakcyjnym.
Para moderatorska Wiesława i Mirosław Bąkowie
Oto kilka świadectw małżonków:
Beata Kubasińska diecezja sandomierska ( diakonia Wychowawcza )
Wraz z mężem Kubą Romanem jesteśmy w ruchu 12 lat. Przeżyliśmy formację podstawową i po ONŻ III stopnia postanowiliśmy działać w ramach diakonii. Duch Święty tak pokierował naszymi wyborami, że staliśmy się częścią diakonii ewangelizacji i wychowawczej.
W tym roku posługiwałam wraz z mężem, ale innymi osobami z ruchu na ONŻ III stopnia w Uhercach Mineralnych. Nasze przygotowania do rekolekcji rozpoczęły się już w dniu otrzymania propozycji- codzienna modlitwa i Eucharystia w tej intencji.
Opieka nad dziećmi tym razem 17 dzieciaczków łączy się z ogromną odpowiedzialnością, ale przynosi mnóstwo radości i satysfakcji. Stworzyliśmy zgraną paczkę, choć różnica wieku była dość duża. Wspólna modlitwa codziennie po śniadaniu, rozważanie kolejnych tajemnic różańcowych ,wyprawy w poszukiwaniu przygód,, przygotowywanie niespodzianek dla rodziców czy pogodne wieczory sprawiły, że czas rekolekcji nie był nużącym trudem, ale piękną wakacyjną przygodą, w której nieustannie towarzyszył Pan Jezus i Jego Matka.
Wszyscy szczęśliwi, cali i zdrowi wróciliśmy do domów dalej posługiwać jedni drugim, ale posługa jest wtedy pełna, gdy oprzemy ją na Panu Bogu, a nie tylko na swoich umiejętnościach czy wiedzy.
Za tę niezwykłą łaskę- Chwała Panu!
Anna i Piotr Chmielewscy diecezja sandomierska ( diakonia Muzyczna )
Wybierając się na rekolekcje III’ w Uhercach Mineralnych , nie zdawaliśmy sobie sprawy jak bardzo ważną rolę odgrywają żywe wspólnoty w kościele. Odkryliśmy piękno Domowego Kościoła jako wspólnot, w której możemy rozwijać swoje powołanie i charyzmaty. Naszą pasją jest śpiew , muzyka chrześcijańska i katolicka. W rekolekcjach posługiwaliśmy jako diakonia muzyczna, ale dopiero w czasie doświadczenia żywego kościoła odkryliśmy jak bardzo ważne jest nasze miejsce w budowaniu wspólnoty i nasza odpowiedzialność za dynamizm życia Kościoła . Niech Bóg będzie uwielbiony za dary i charyzmaty, które Bóg w nas złożył i pozwolił nam je odkryć. Wiemy, co to znaczy ODNALEŹĆ CHARYZMAT.
Joanna i Piotr Budzeń diecezja sandomierska ( diakonia Gospodarcza )
Na rekolekcjach posługiwaliśmy wraz z dziećmi jako diakonia gospodarcza. Nasza najstarsza córka Ola wraz z koleżanką opiekowały się najmłodszymi uczestniczkami oazy 10-cio miesięcznymi Hanią i Marysią. Od wielu lat jeździliśmy na rekolekcje, ale zawsze jako uczestnicy. Był to dla nas czas wzmożonego wysiłku fizycznego połączonego z odpoczynkiem duchowym i wielką radością przebywania we wspólnocie. Poprzez posługę odkryliśmy jak bardzo jesteśmy potrzebni jedni drugim. Radość z dawania okazała się dużo większa niż radość z brania. Przekonaliśmy się, że jedynym wymaganiem dotyczącym służby to powiedzieć Bogu „TAK” . Wszelkie obawy, które zaprzątały nasze głowy jeszcze przed wyjazdem, już w pierwszych dniach zostały rozwiane. Czuliśmy potrzebę służby i chęć pójścia za Chrystusem. Pokładając wszystkie czynności w Bogu doświadczaliśmy wielu łask i ogromnej troski o nas samych. Czuliśmy się jedną wielką rodziną, w której równi służą równym. Bogu niech będą dzięki za ten czas otwierania nam oczu i serca na potrzeby innych, oraz doświadczanie miłości bliźniego w rekolekcyjnej codzienności.
Bogumiła i Piotr Szkałuba
Tegoroczne rekolekcje III st. były dla nas pięknym czasem odnowy duchowej i budowania jedności małżeńskiej. Każda z dróg odkrywania Misterium Kościoła była dla nas bardzo ważna. Podążając drogą świątyni, namacalnie dotykaliśmy wielkości i dostojeństwa Kościoła. Codziennie inna świątynia wprawiała nas w dumę z chrześcijańskiego dziedzictwa . Spotkanie z żywym kościołem nie tylko stawało się okazją do podziwiania, ale nade wszystko rozbudzało w nas pragnienie szukania swojego miejsca w kościele oraz odkrywania charyzmatów, które pomogą włączyć się w diakonie . Droga Maryi- pokornej Oblubienicy Ducha świętego pozwalała nam trwać w świetle, aby poznawać jedyną Prawdę. Rekolekcje to wielki DAR. Pomogły nam zanurzyć się w Bogu, umocnić w małżeństwie i wzmocnić więzi rodzinne . Mocniej zrozumieliśmy, co to znaczy posiadać siebie w dawaniu siebie.
Beata i Mariusz Szczęch – diecezja sandomierska
Te rekolekcje były pięknym czasem doświadczenia Kościoła, do którego włączył nas Jezus poprzez Chrzest święty . Droga Apostołów i świętych oraz świątynie stały się dla nas fundamentem odkrywania swojego miejsca we wspólnocie Kościoła . Bogactwo Rzymu , Bazylik i żywotów Świętych i Apostołów to dla nas konkretne wyzwanie. Jesteśmy przekonani ,że charyzmaty, które otrzymaliśmy, są zaproszeniem do kontynuacji misji Kościoła.
Ogromną radość sprawił nam Dzień Wspólnoty, który odbył się 13 dnia oazy w Rzepedzi. Bardzo dużo mówi się o „złej młodzieży ”, młodzieży trudnej i zbuntowanej . My zobaczyliśmy młodych ludzi w pozytywnym świetle ,:rozśpiewanych ,wielbiących Boga, uśmiechniętych ,której nie przeszkadzał upał. Młodzież gotową do pomocy. Zaskoczyła mnie rzesza młodych włączających się w dzieło Krucjaty Wyzwolenia Człowieka. Niektórzy płakali, inni się cieszyli. Byliśmy dumni, że możemy błogosławić tych młodych ludzi i dziękować Bogu za ich Dar i wzór do naśladowania . Życzymy im wytrwałości .
Chwała Panu !